Compostela, 8 de maio do 2017- Íñigo Caínzos do Obradoiro CAB – Intenso e traballado partido do Rio Natura co que consegue a permanencia matemática na liga Endesa.
O libro da historia obradoirista ten unha nova páxina escrita en letras de ouro. A tarde do 6 de maio dificilmente esqueceráselle a unha afección que apoiou ao equipo contra vento e marea durante unha tempada moi dura, na que o infortunio sacudiu sen piedade ao Rio Natura Monbus Obradoiro.
Nun pavillón ata a bandeira, os seguidores do equipo santiagués vibraron desde o minuto uno ata o 40, cando o combinado dirixido por Moncho Fernández selou a permanencia na mellor liga de baloncesto europeo. A salvación é un feito despois de bater ao Real Betis Enerxía Plus nunha tarde máxica (88-67).
As contas estaban claras. O Rio Natura Monbus Obradoiro garantía a súa permanencia gañando por dez ou máis puntos. E a afección era consciente de que o equipo necesitaba un empuxón extra, unha inxección anímica para alcanzar o obxectivo. Durante toda a semana alentou a parroquia galega ao seu equipo, acudiuse a Caldeira dúas horas antes do encontro e recibiu un a un a todos os xogadores do Rio Natura Monbus que participaron ao longo de toda a tempada. E unha vez dentro do pavillón, tampouco descansou.
A bancada levou polo aire ao equipo ao longo de toda a tarde, levantoulle da lona cando o Betis ameazaba con cortar a festa, e gozou de xeito abondo unha vez que acabou a contenda. A volta de honra dos xogadores e do corpo técnico evidenciou unha unión que resultou clave para manterse ante todos os vaivéns deste curso.
SARvation Army logrou o seu obxectivo e seguirá gozando da liga Endesa o ano que vén. Gañou na cancha o Rio Natura Monbus e tamén o fixo antes do partido, cando na acción conxunta con Obra Social A Caixa entregaron 1.200 litros de leite ao Banco de Alimentos.
Era unha cita marcada en vermello no calendario dos dous equipos. Unha final para santiagueses e sevillanos. E notouse durante os dous primeiros minutos, cos xogadores algo atenazados, conscientes de que o acerto penalizaba, sabedores de que cada acción positiva era un bombazo á moral do adversario. E ao Rio Natura Monbus Obradoiro custoulle menos desencorsetarse. Os de Moncho Fernández puxéronse o traxe de faena e comezaron a romper os esquemas béticos.
Entrou o triplo de Bendzius e se desmelenó o Rio Natura Monbus. O estratosférico tapón de Artem Pustovyi e a encomiable batalla de Shayne Whittington na pintura permitiron a primeira fuga dos galegos. Tivo que entrar o veterano de guerra, Carlos Cabezas, para poñer orde, para reactivar o ataque andaluz. Con todo, contaban os locais con Bendzius, igual de eficaz de lonxe que preto do aro, mantendo aos seus cunha renda que convidaba a soñar con certificar a permanencia esa mesma noite (27-21).
O mellor viño, con todo, no comezo do segundo cuarto. E o protagonista tivo nome e apelidos: Nacho Llovet. Nun partido a vida ou morte, a experiencia do catalán foi un activo de valor incalculable. Deixouse a alma nas dúas zonas e tamén estivo acertado desde o máis aló do 6,75. A partir da figura de Llovet creceu o Rio Natura Monbus Obradoiro deixando na lona ao Real Betis.
As rabexadas de orgullo do Betis co exobradoirista Alfonso Sánchez á cabeza foron neutralizados polo mozo Yusta. Santi traballou e traballou na retagarda, cun roubo detrás doutro, fugaz voando sobre o parquet de Sar e coroando a súa gran actuación cun soberbio mate. O beirado madrileño puxo eléctrica á afección e fundiu a moral dos andaluces (51-35).
Chegou o tempo de asueto e había sensación de que o camiño estaba medio percorrido, pero que quedaban por diante vinte minutos de moito traballo. Os obradoiristas eran conscientes de que habería que remar e que tocaría sufrir. Pero cunha renda de quince puntos para levar o partido e de cinco para selar a permanencia.
O Betis mellorou en defensa na continuación e fixo pensar máis ao Rio Natura Monbus Obradoiro. Xogaron con intelixencia durante eses compases os homes de Moncho Fernández, estirando os ataques e buscando descoser por dentro o armazón defensivo perpetrado por Alejandro Martínez. Volveu estar espléndido Artem Pustovyi, MVP do encontro con 17 puntos e 22 de valoración, importante á hora de cargar de faltas aos homes interiores do cadro sevillano. A única maneira de parar ao ucraíno era con infraccións. Ata oito faltas recibiu Pustovyi noutro partido soberbio.
Tivo un momento crítico o Rio Natura Monbus Obradoiro coincidindo co final do terceiro cuarto (68-52) e o comezo do último. O base Radicevic fixo dano coa súa envergadura, e Troy De Vries tirou de picardía e puntería para achegar ao Real Betis no luminoso. A dez puntos chegaron a achegarse os andaluces, poñendo os nervios a flor de pel nas bancadas do Fontes do Sar.
Pero non se acovardaron os santiagueses. Conxura nunha esquina da pista e o alento dunha afección incansable. O resultado: unha acción crave para dinamitar o partido. Artem Pustovyi fallou o seu segundo tiro libre, pero lanzouse a por o rebote, o Rio Natura Monbus Obradoiro moveu o esférico e McConnell, de novo extraordinario (19 puntos, 21 de valoración) escorrentou medos e pantasmas cun triplo descomunal. Explotou a bancada e veu abaixo o pavillón. Celebrouno con moita rabia Mickey e gritou canastra o banco. A partir de aí, e co tapón do colosal Pustovyi, só era cuestión de tempo alcanzar a beira.
Pechou o partido McConnell cun crebo fantástico e acabou coa inchada aos seus pés. MVP, MVP! Correaron as máis de cinco mil cincocentas gargantas que se deixaron a voz para atar o triunfo e garantir a permanencia. Postos en pé, saltaron e celebraron un triunfo que vale dobre: a décima vitoria da tempada na marcadora e a permanencia, un ano máis, na liga Endesa.
Unha permanencia que sabe mellor que nunca polo cruel que foi a tempada co Rio Natura Monbus Obradoiro. A lesión de Txemi Urtasun en pretemporada, a de Alberto Corbacho cando soamente transcorreran seis minutos do partido inaugural; os contratempos de Matulionis e de McConnell e os graves problemas de Rosco Allen e Adam Pechacek. Pero o obradoirismo nunca entendeu de asinar a rendición. Consagrouse e conxurouse o equipo e a afección, asinando unha segunda volta moi seria, facéndose fortes en casa con triunfos contra Andorra e o Real Madrid nunha noite memorable.
É por iso que o celebraron con moitas ganas os xogadores e técnicos sobre o parquet e no vestiario, antes de volver a pista para a volta de honra e fundirse nun abrazo coa afección. Desde Mickey McConnell ata David Barlow. Todos, un por un, saltaron de novo para recibir a calor da súa xente, mentres que, no centro da cancha, Moncho Fernández e os seus axudantes levaban a man ao corazón. O corazón do Rio Natura Monbus Obradoiro. Un Obradoiro que, o ano que vén, seguirá a dáo todo en ACB. Da man da súa afección, da SARvation Army, o obradoirismo volverá dar guerra na mellor liga de baloncesto do continente.
FICHA TÉCNICA:
Rio Natura Monbus Obradoiro 88: McConnell (19), Dulkys (8), Bendzius (13),
Whittington (5), Pustovyi (17) – quinteto inicial – Llovet (13), Urtasun (8), Maric (3),
Yusta (2), Barlow (-), Cárdenas (-) e Pozas (0).
Real Betis Enerxía Plus 67: Radicevic (11), De Vries (7), Lockett (6), Milosevic (14),
Mahalbasic (4) – quinteto inicial – Sánchez (8), Triguero (4), Cate (-), Cabezas (5),
Stojanovski (8), García (-) e Marelja (-).
Árbitros: García González, Pérez Pizarro e Serrano. Eliminaron por faltas a Juanjo
Triguero, do Real Betis Enerxía Plus.
Parciais: 27-21, 24-14, 17-17 e 20-15.
Incidencias: Partido correspondente á xornada 32 da liga Endesa, disputado no
Multiusos Fontes do Sar ante 5.608 espectadores.
