A música tradicional galega tivo unha parte moi festeira na década dos cincuenta. Antes das orquestras cheas de luces e electrónica o que facía bailar aos parroquianos eran grupos como Ailá.
O defenden desde o mesmo título do seu primeiro disco “De facer festa e bailar”. Ailá está formado por Ángela Carou, Abel Gañete, Manuele Pardo e Xan Pampín.
Xan Pamín ten xa unha historia detrás na que aparece A Banda das Crechas ou Radio Cos ademais da súa profesión de mestre. Ánxela Carou foi alumna súa con seis anos. Quedamos cos dous ás portas do Museo do Pobo Galego para falar e coñecelos un pouco mais. Comezamos falando do nacemento do proxecto que se produce, en parte, nas mítica foliadas das Crechas
Ánxela viviu a música desde que era pequena o que considera unha auténtica sorte
Os xoves chagan cada vez máis a estas músicas como sucede con Ánxela. Xan Pampín entende que o internet e a globalización fixo que chegaran á música tradicional pese as dificultades que sempre ten para saír nos medios xeneralistas
A produción do primeiro disco de Ailá é moi coidada. Sin estridencias pero cheo de forza. Xan explica que buscou darlle protagonismo ás voces e ao baile
Ánxela escoita de todo e está moi contenta co resultado do disco. Si ten que destacar algo é o feito de transmitir sentimentos
Ailá chega nun momento de efervescencia musical para cubrir un oco. A festa, o baile sen máis pretensións. Un grupo e un disco cunha calidade e un son actuais cos que viaxar no tempo ata as verbenas ou as foliadas dos nosos pais e avós. Ailá era necesario nos tempos que corren e desexamos que se queden moitos anos.
